Er í lagi með Lýðheilsustöð???

Þið eruð heppin í dag, kæru lesendur, því ég hef ekki tíma til að skrifa eins langan reiðilestur og ég hefði gjarnan viljað. Tilefnið er skeyti sem mér barst frá Agnesinni og vakti athygli mína á auglýsingu sem Lýðheilsustöð hefur í siðblindni birt fyrir almenning. Fréttina má lesa hér. Þetta er því sníkjublogg frá henni, en mér finnst viðeigandi að vekja athygli á þessum ósóma og vona að sem flestir geri slíkt hið sama. Það er ekki höfundarréttur á þessari færslu, stelið og endurvinnið, það er skylda ykkar, kæru með-bloggarar.

Jú, vissulega get ég skrifað undir það að áfengi í óhóflegu magni hefur hvorki góð áhrif á líkamlega né andlega heilsu. Það hef ég fengið að reyna á eigin skinni. Þá er undir engum kringumstæðum gáfulegt að drekka sig dauðan. En eins og margsinnis hefur verið bent á undanfarna áratugi, þá er siðferðilega rangt að gera fórnarlömb ofbeldis ábyrg fyrir verknaðinum, sama hvað þau kunna að vera áfengisdauð. Gerandinn er ALLTAF ábyrgur og á því er ENGIN undantekning. Sá sem kemur að áfengisdauðum einstaklingi og kýs að veita honum áverka í stað þess að koma honum til hjálpar er alltaf siðblindur ofbeldismaður.

Að þetta viðhorf skuli tíðkast er nógu alvarlegt mál, en að það skuli teljast verjandi að koma þessum boðskap áfram til almennings er til þess fallið að hlú að siðlausum og sjúkum viðhorfum.

Þetta kemur þó ekki á óvart, þar sem eitt sinn kynnti dósent við lagadeild Háskóla Íslands hugtak fyrir fullum sal af nemendum. Hann lét hafa það eftir sér að dómarar gerðu réttilega greinarmun á KUNNINGJANAUÐGUN UM VERSLUNARMANNAHELGI og öðrum ofbeldisbrotum og lét í það skína að það væri vegna þess að fórnarlambið væri sekt í slíkum tilvikum. Ég get fallist á að sönnunarbyrði getur verið erfið í þessum málum, en það er óverjandi að opinberir starfsmenn, sem og allir aðrir, samþykki slík gildi og viðurkenni.