Sund og vog

Við fórum í sund í gær, hjónaleysin. Þar erum við gjörn á að stíga á vogina, því ekkert slíkt er til á heimilinu. Það þýðir að við stígum á vog svona fjórum til fimm sinnum á ári. Synd að fara svona sjaldan í sund. Í ljósi þess að bæði erum við flugsynd. Synd, já, synd. 

Ég trúði ekki mínum eigin augum. Tólf kíló hafa bæst við þyngd mína síðan við rugluðum saman reitum. Ég horfði á mig í speglinum og hugsaði: Já, en ég er svo mjó! 

Kom svo heim og leit aftur í spegil. Fannst ég alveg jafn ótrúlega mjó og í sundinu. 

Öfug anórexía. Ranghugmyndir um ágæti eigin vaxtarlags. 

Ljóst er að annað tveggja verður að gerast: 

a) Grennast uns ég fer aftur að passa í fötin mín. 

b) Endurnýja fataskápinn frá grunni. 

Vel gagnist.